Vadda unn Suhn (2.1., Phäsie)


1.Strophe (Vadda)
Höa moh Bub, sei moh ruhisch, Isch sah dia jetzt wo’s langgeht
Dau bist zu jung um datt zu wisse, sei froh, datt de misch noch hosst
Such dir en Mädsche, bau ähn Haus, die Grundstückspreis sinn billisch
Guck mo eisch, isch honn datt all, un isch sinn so froh.

2.Strophe (Vadder)
Friea wa isch ach emol / so’n Flabbes wie dau jetzt
Awwa höa zu, hoit doh wähß isch / datt dat Lehwe hatt sinn kann
Also halt die Fieß mo still / unn iss liewa noch en Krummbeer
Loh is noch Sohß unn Salat / sah de mudda datt et schmeckt.

3.Strophe (Suhn)
Is joh guhd, Vadda, isch honn’s geheert/awwa wähsde watt mia Sorje macht
Isch honn viel Pickl und wenisch Geld / un datt Susi will misch aach nitt
Isch honn allet schon probiert / honn mei Hohr uffm Kopp mit de Maschien geschniet
Am Bäste laaf isch hoit noch fott / Isch glaab isch laaf ähnfach fott.

4.Strophe (Vadda)
Ei mei Suhn, wo willste hien? Doch nitt etwa noch Kirbrisch
Bleibt doch loh, lohie is scheen / Loh hoste allet wat de brauche dust
Wenn datt Susi disch nitt will / do is doch noch dei Kusine
Ruf se an, isch honn die Numma, loh is datt Telefon – 
loh is de Höra, Suhn

5.Strophe (Suhn)
Jedes Mohl wenn isch watt will / sähste: Ej Suhn, et is ganz ähnfach
Awwa mähstens is ett Quatsch watt de mia dann verzielst
Isch geh jezz ähnfach uff die Kass / und dann kaaf isch mir en Polo
Und dann tank isch ähnmol full unn dann fah isch fott. 
Dann bin ich fott.